Συγγενής – Παιδικός Καταρράκτης
Ως συγγενής καταρράκτης ορίζεται κάθε θόλωση του κρυσταλλοειδούς φακού που είναι ορατή κατά τη γέννηση ή εμφανίζεται κατά το πρώτο έτος της ζωής,1 ενώ ως παιδικός καταρράκτης ορίζεται ο καταρράκτης που εμφανίζεται μετά την ηλικία των 3-4 ετών.
Πιο συγκεκριμένα, ο συγγενής και παιδικός καταρράκτης, αν και δεν είναι συνήθεις, αποτελούν σημαντικό παράγοντα διαταραχών της όρασης και της απώλειας της στην παιδική ηλικία, καθώς οδηγούν στην ανάπτυξη αμβλυωπίας. Γι’ αυτό το λόγο είναι σημαντική η πρόληψη του συγγενή - παιδικού καταρράκτη είτε μέσω πρωτογενούς πρόληψης, η οποία για παράδειγμα επιτυγχάνεται μέσω ενός προγράμματος εμβολιασμού κατά της ερυθράς, είτε μέσω της έγκαιρης και πρώιμης διάγνωσης του. Πάντως, ιδιαίτερης προσοχής χρήζουν κάποιες μορφές καταρράκτη που συνεχώς εξελίσσονται και είναι αδύνατη η διάγνωση τους κατά τη γέννηση
[ii]. Jugnoo S. Rahi and Carol Dezateux, Measuring and Interpreting the Incidence of Congenital Ocular Anomalies: Lessons from a National Study of Congenital Cataract in the UK, Investigative Opthalmology, 2001;(42): 1444-1448.